Biblioteka Publiczna Miasta i Gminy im. Witolda Gombrowicza w Ożarowie - „Rodzimy się jako niemowlę ludzkie a nie prosiątko, dlaczego na starość stajemy się świnią”

Pianie kogutów, płacz psów to książka Wojciecha Tochmana o współczesnej, choć naznaczonej piętnem okrutnej przeszłości Kambodży. Ukazała się równo czterdzieści lat po obaleniu zbrodniczego reżimu Czerwonych Khmerów Pol Pota. Reportażysta z chłodną precyzją i ujmującą wrażliwością, opowiada między innymi o ludziach, których odwaga została na zawsze złamana, o bólu, którego nie dało się ukoić oraz o lęku, który nie odszedł i wciąż sprzyja przemocy. Jak ocenili nasi klubowicze autor już w pierwszym reportażu Zerwać łańcuch wstrząsa czytelnikiem. Reporter towarzyszy doktor Ang Sody, która odwiedza ukryte w dżungli wioski diagnozując chorych, dostarczając leki, odwiedzając stałych pacjentów. W książce ukazuje historie rodzin, chorych, próbując dociec, co stoi za uwięzieniem. Ta wstrząsająca relacja budzi oburzenie, ale i zdziwienie, że w dzisiejszym świecie, tak zaawansowanym technicznie istnieją jeszcze miejsca okrucieństwa - od głodu po izolowanie i więzienie chorych, innych, odstających od reszty. Ta publikacja zdaniem naszych klubowiczów powinna być lekturą obowiązkową. Szczególnie teraz, w tych zobojętniałych, bezdusznych, okrutnych czasach.

Natomiast Ścieżki Północy — za które Richard Flanagan dostał prestiżową Nagrodę Bookera — choć oparte na faktach, nie są reportażem. Akcja książki rozgrywa się podczas II wojny światowej. Główny bohater Dorrigo Evans dostaje się do obozu, gdzie pełni rolę chirurga wojskowego. Wraz z innymi więźniami pracuje przy budowie Kolei Śmierci. Australijski pisarz doskonale łączy naturalizm z subtelnością, gdy opowiada o ratowaniu resztek człowieczeństwa pośród bólu i upokorzenia. Szczególnie bolesna wydaje się scena katowania niewinnego więźnia, której biernie przygląda się prawie pół tysiąca osób. Ponadto dzieło Flanagana to także dramat polityczny, oparty na różnicach w światopoglądzie myśli wschodniej i zachodniej. Jest to także relacja o tęsknocie, poszukiwaniu siebie i miłości, chodź należy oddać otwarcie, że wątek miłosny schodzi tu na dalszy plan. To książka o ludzkim obliczu zła — bo zło nie jest bezosobowe i wielkie, lecz ma zawsze czyjąś twarz.

Zachęcamy wszystkich do sięgnięcia po tego typu literaturę, chociaż poruszane w niej tematy są trudne i czasem przytłaczają to warto. Polecamy.