Biblioteka Publiczna Miasta i Gminy im. Witolda Gombrowicza w Ożarowie - Zdrajca czy bohater? Oraz świat Pachinko

Pachinko to bardzo dobra powieść obyczajowa, wręcz saga rodzinna. Autorka Min Jin Lee w epicki sposób opisuje historię koreańskiej rodziny, która wyemigrowała do Japonii w poszukiwaniu lepszego życia. Opowieść zaczyna się w 1910 roku a kończy w 1989. Członkowie rodziny borykają się z biedą, okupacją japońską w Korei, odrzuceniem przez resztę społeczeństwa oraz swoimi rosnącymi ambicjami. Każda postać przedstawiona w książce ma swój własny charakter i nie można zachować wobec niej neutralnych uczuć. Tytułowe Pachinko to salon gier łączony w Japonii z mafią i praniem brudnych pieniędzy, staje się ważnym elementem w życiu rodziny Sunji, głównej bohaterki, od której wszystko się zaczyna. Ponadto w książce poznajemy drugie oblicze Japonii, które przedstawia autorka pisząc Japonia nigdy się nie zmieni. Nigdy nie wchłonie cudzoziemców. W Naszym klubie powieść zebrała dużo pozytywnych opinii oto kilka z nich: „Lektura „Pachinko” była dla mnie ogromną przyjemnością. Dzięki niej człowiek poznaje nie tylko realia życia koreańskich rodzin pod okupacją japońską, ale również sytuację współczesnych Koreańczyków mieszkających w Japonii”, „Bardzo życiowa książka o trudnych losach rodziny. Ponadczasowa i wartościowa”, „Powieść bez wątpienia warta uwagi, mądra lektura dla wymagających czytelników. Pozwalająca poznać sporą dawka historii Dalekiego Wschodu, ale też kultury i relacji społecznych”.

Dla jednych zdrajca, dla innych bohater. Kim był Ryszard Kukliński?  Na to pytanie wspólnie z klubowiczami próbpowaliśmy odpowiedzieć po przeczytaniu książki Marii Nurowskiej. Mój przyjaciel zdrajca to spisane rozmowy Nurowskiej z Kuklińskim. Nie jest to czysta biografia lecz historia oparta na faktach i tak też należy ją czytać. Książka na życzenie głównego bohatera ukazała się dopiero po jego śmierci. W powieści poruszono wiele tematów z życia Kuklińskiego, o działalności wojskowej, o jego życiu wśród wielu kobiet oraz o przebywaniu w Ameryce i okolicznościach śmierci jego dwóch synów, co jest najsmutniejszą ale i najbardziej zagadkową kwestią według naszych klubowiczów. Sam Kukliński chciał zostać zapamiętany jako człowiek, nie James Bond. Nurowska opowiada w powieści o pierwszych próbach nawiązania przez Kuklińskiego kontaktu z Amerykanami, o wielu kobietach które stanowiły dla niego alibi i towarzyszącym mu na każdym kroku strachu przed dekonspiracją. W książce został poruszony temat ucieczki Kuklińskiego i jego rodziny z PRL-u, który jest owiany tajemnicą i do końca nie wiadomo w jaki sposób cała rodzina opuściła kraj. Może za jakiś czas się tego dowiemy, albo i nie.